[ ARTYKUŁ REKLAMOWY ]
Czy wiesz, w jaki sposób na przestrzeni wielu lat zmieniały się dyrektywy Unii Europejskiej, mające na celu ochronę osób niepalących? Z poniższego tekstu dowiesz się, w jaki sposób Unia Europejska chroni swoich mieszkańców przed szkodliwym wpływem dymu tytoniowego.
Tytoń jest podlegającym opodatkowaniu źródłem dochodów dla rządów w wielu krajach na całym świecie. Jednak działanie dymu papierosowego stanowi poważne zagrożenie dla społeczeństwa i zdrowia publicznego. Jedna z organizacji charytatywnych do walki z paleniem tytoniu szacuje, że na wyroby tytoniowe w Anglii wydaje się rocznie około 13,9 miliardów funtów.
W wyniku styczności z dymem tytoniowym, w 2002 roku zmarło w całej Europie ponad 79.000 osób dorosłych, włączając w to 19.000 osób niepalących. Z tego 72.000 osób przebywało w zadymionym domu, zaś 7.300 osób w miejscu pracy.
Z tego powodu rządy niektórych krajów UE postanowiły podjąć pewne działania. W celu zmniejszenia liczby osób palących i ochrony ludności przed skutkami biernego palenia, wprowadzono przepisy dotyczące zakazu palenia. Nieprzestrzeganie tych przepisów grozi wysokimi karami pieniężnymi.
W ciągu minionych 15 lat, większość krajów UE wprowadziła pewien rodzaj przepisów dotyczących zakazu palenia tytoniu.
W chwili obecnej, 17 krajów Unii Europejskiej posiada kompleksowe przepisy antynikotynowe. Najbardziej surowe przepisy zostały wprowadzone w Irlandii, Wielkiej Brytanii, Grecji, Bułgarii, na Malcie, w Hiszpanii i na Węgrzech. Wymienione kraje wprowadziły całkowity zakaz palenia w miejscach publicznych i miejscach zamkniętych. Z nielicznymi wyjątkami, palenie zostało zabronione w obiektach gastronomicznych, środkach transportu publicznego i w miejscu pracy.
Kraje, które jako pierwsze wprowadziły zapobiegawcze środki antynikotynowe
Pierwszy krok prowadzący do zakazu palenia podjęły w 1962 roku Włochy. W tym czasie wprowadzony został zakaz reklamowania zagranicznych wyrobów tytoniowych w telewizji.
Wkrótce potem to samo zrobiła Wielka Brytania. W 1965 r. zabroniono reklamowania wyrobów tytoniowych w telewizji.
Po roku 1970, liczba palących Brytyjczyków znacznie zmalała.
Niemcy wprowadziły zakaz reklamy telewizyjnej wyrobów tytoniowych 10 lat później, w 1975 roku, zaś pozostałe kraje europejskie rozpoczęły wprowadzanie tego zakazu w 1991 roku.
Drukowana reklama wyrobów tytoniowych była co prawda kontynuowana, jednak i tu wprowadzono określone ograniczenia. Zabroniono na przykład publikowania zdjęć osób palących papierosa. Większość krajów europejskich wprowadziła zakaz drukowanej reklamy wyrobów tytoniowych po 2001 roku.
Kraje, w których obowiązują surowe przepisy dotyczące palenia tytoniu, to:
• Austria
• Belgia
• Czechy
• Dania
• Estonia
• Finlandia
• Grecja
• Irlandia
• Włochy
• Wielka Brytania
• Niemcy
• Łotwa
• Holandia
• Polska
• Słowenia
• Hiszpania
• Szwajcaria
• Szwecja
• Bułgaria
• Włochy
• Malta
• Portugalia
• Słowacja
• Rumunia
Zakaz palenia obejmuje budynki publiczne, takie jak szpitale, apteki, szkoły, banki, kina, salony piękności, kuchnie restauracyjne, części restauracji, autobusy. To tylko niektóre z miejsc egzekwowania tego zakazu.
Na wyróżnienie zasługują Irlandia i Finlandia, które wprowadziły zakaz palenia znacznie wcześniej niż pozostałe kraje europejskie. Irlandia okazała się być pionierem. W 1988 r. wprowadzono tam zakaz palenia w kuchniach restauracyjnych oraz autobusach. Całkowity zakaz palenia w miejscach publicznych został tam wprowadzony w 2004 roku.
Liczba palących Europejczyków jest mniejsza niż kiedykolwiek wcześniej i stale opada. Ankieta przeprowadzona w 2012 r. przez Komisję Europejską wykazała, że najniższą liczbą osób palących może poszczycić się Szwecja. 13 % Szwedów pali papierosy. Kolejne miejsca zajmują Portugalia i Słowacja – 23 %, Grecja – 40 %, Bułgaria i Łotwa – 36 %.