Świece są używane jako źródło światła od 5000 lat. Starożytne metody wytwarzania świec przypisuje się Egipcjanom, którzy robili znicze lub pochodnie, mocząc rdzeń trzciny w stopionym tłuszczu zwierzęcym. Jednak te świece nie miały knota.
Powszechnie uważa się, że starożytni Rzymianie stworzyli świecę poprzez wielokrotne zanurzanie zwiniętego papirusu w stopionym łoju lub wosku pszczelim. Powstałe w ten sposób świece służyły do oświetlania ich domów, pomagania nocnym podróżnikom oraz podczas ceremonii religijnych.
Świece były powszechne w całej Europie w średniowieczu. Producenci świec robili świece z tłuszczów zaoszczędzonych w kuchni i sprzedawali własne świece w swoich sklepach. Odkryto też, że gotowanie jagód krzewów laurowych wytwarza słodko pachnący wosk, który pali się czysto. Jednak ekstrakcja wosku z jagód była niezwykle żmudna. W rezultacie popularność świec tego rodzaju szybko zmalała. W latach dwudziestych XIX wieku francuski chemik Michel Eugene Chevreul odkrył sposób ekstrakcji kwasu stearynowego z kwasów tłuszczowych pochodzenia zwierzęcego. Doprowadziło to do powstania wosku stearynowego, który był twardy, trwały i spalał się czysto.
Wosk parafinowy został wprowadzony w latach pięćdziesiątych XIX wieku, po tym, jak chemicy nauczyli się skutecznie oddzielać naturalnie występującą substancję woskową od ropy naftowej i rafinować ją. Bezzapachowa i niebieskawo-biała parafina była hitem w produkcji świec, ponieważ spalała się czysto, konsekwentnie i była bardziej ekonomiczna w produkcji niż jakiekolwiek inne paliwo do świec. Jego jedyną wadą była niska temperatura topnienia. Zostało to wkrótce przezwyciężone przez dodanie twardszego kwasu stearynowego, który stał się powszechnie dostępny.
Następnie, wraz z wprowadzeniem żarówki w 1879 roku, produkcja świec zaczęła podupadać.
Ale w latach 90. nastąpił bezprecedensowy wzrost popularności świec. I po raz pierwszy od ponad wieku opracowano nowe rodzaje wosków do świec w tym świeczki sojowe. Naturalne woski o niskiej temperaturze topnienia, które spalają się czystsze i wymagają pojemnika. Idealne woski do rozpraszania zapachu.
Większość dzisiejszych świec to „świece w pojemnikach”, kupowane ze względu na ich specyficzny zapach.
Świece przeszły długą drogę od czasu ich pierwszego użycia. Na przestrzeni wieków istniało wiele metod tworzenia światła świec. Od papieru ryżowego i owadów w Chinach po orzechy cynamonowca w Indiach, świece były ważną częścią naszej historii, przynosząc światu światło. Chociaż nie są już używane jako główne źródło światła, nadal służą i symbolizują świętowanie, rozpalają romans, koją zmysły, tworzą pachnące otoczenie, uświetniają ceremonię, akcentują wystrój domu – zawsze rzucając ciepło i blask dla wszystkich, którzy tego szukają.
Robienie świec to piękna mieszanka sztuki i nauki. To pozwala uzyskać najwyższą jakość świec. Kluczowymi czynnikami dla wysokiej jakości płonącej świecy są składniki, produkcja i wreszcie konserwacja, która jest równie ważna dla optymalnego działania świecy.