W XXI wieku międzynarodowa wymiana i emigracja zarobkowa, czy zawodowa nikogo już nie dziwi. Podróżujemy po całym świecie, pracując w różnych krajach. Zdarza się więc, że polski podatnik osiąga dochody za granicą. Jak rozliczyć tego typu dochody?
Rozliczanie podatków, a rezydencja podatkowa
Po pierwsze, aby określić prawidłowy sposób rozliczenia zobowiązań podatkowych, należy poznać zagadnienie rezydencji podatkowej. To ona w dużej mierze skutkuje prawami i obowiązkami podatników. Zgodnie z wolą polskiego ustawodawcy, określenie polskiej rezydencji podatkowej, opiera się na dwóch głównych warunkach:
- za osobę zamieszkującą w Polsce uważa się podatnika, który przebywa w danym kraju ponad połowę roku podatkowego, czyli ponad 183 dni;
- za osobę zamieszkującą w Polsce uważa się również podatnika, który nie spełnia warunku pierwszego, ale posiada w Polsce swoje tak zwane centrum interesów życiowych, rozumiane tutaj jako ośrodek interesów zawodowych oraz osobistych.
Zagadnienie rezydencji podatkowej określać będzie, jakiemu rodzajowi obowiązku podatkowego podlega konkretna osoba. Może być to tak zwany nieograniczony obowiązek podatkowy, czyli w uproszczeniu zobowiązanie do rozliczenia wszystkich swoich dochodów (przychodów) w Polsce, bez względu na to gdzie powstały. Drugą możliwością jest ograniczony obowiązek podatkowy – czyli obowiązek rozliczenia tych dochodów (przychodów), które powstały na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Unikanie podwójnego opodatkowania
W praktyce może dochodzić do sytuacji, że jedna osoba miałaby obowiązek obliczenia i zapłaty podatku od tych samych dochodów (przychodów) do dwóch różnych krajów. Działoby się tak na przykład w przypadku, jeżeli jedno z państw żądałoby opodatkowania dochodu powstającego na jego terenie, a Polska uznając podatnika za rezydenta Polski, żądała by ponownego opodatkowania tego dochodu ze względu na rezydencję. Sytuacje podobne do tej zostały jednak przewidziane przez ustawodawców na świecie. Aby zapobiegać im, obecnie obowiązują odpowiednie uregulowania dotyczące tak zwanego „unikania podwójnego opodatkowania”.
Sposoby obliczenia zobowiązań podatkowych
W przypadku polskich rezydentów podatkowych, którzy osiągnęli dochód poza granicami Polski, bardzo ważne jest czy z danym krajem podpisana została umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku gdy została zawarta, jest ona podstawą do określenia, w jakim kraju podatnik powinien opodatkować swoje źródło dochodów.
Z zasady, istnieją dwie najważniejsze metody unikania podwójnego opodatkowania i są to:
- metoda wyłączenia z progresją – w takim przypadku w uproszczeniu Polsce zwalnia się podatnika z opodatkowania dochodu osiągniętego w drugim państwie, jednak pozostawia ono wpływ na ustalenie między innymi stopy procentowej dla podatków krajowych;
- metoda proporcjonalnego odliczenia – jest metodą, która zakłada generalnie opodatkowanie dochodu osiągniętego za granicą w Polsce, ale przy obliczeniach podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą.
Jeśli chcesz poczytać więcej na temat rozliczania dochodów z zagranicy, zajrzyj na stronę: https://www.e-pity.pl/abc_podatki/zagranica-pit-praca-dochody/
Podsumowanie i rekomendacje
W sytuacji jeżeli dana osoba osiąga dochody poza krajem, przy rozliczeniu danego okresu podatkowego, powinna w pierwszej kolejności określić swoją rezydenturę podatkową i idące za nią konsekwencje prawne i podatkowe. Następnie, należy przeanalizować powiązania pomiędzy dwoma konkretnymi państwami oraz istniejące porozumienia międzynarodowe – tak aby prawidłowo obliczyć swoje zobowiązania podatkowe.